คงฉลุยไปแร่ะ ก็ใช้พี่สาวเราทำอะจิ อิอิ
เมื่อตอนปี1 พวกเรา5 คนไปเที่ยวภูกระดึงกันมา เริ่มแรกเลย ป้า(พี่ดุลย์) ชวนหลาน (ออน) ออนชวนคนสวย(เปิ้ล)ชวนคนน่ารัก(พี่เล็ก)แล้วพี่เล็กชวนใครอะ
อีนุใครชวนมันอะ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าใครชวนมันโยกันไปก็โยนกันมา เอาเป็นว่าไปกันมาแล้วนะ การไปเที่ยวครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไปเที่ยวกับเพื่อนที่ไม่คุ้นเคย แต่ก็อยากไปเพื่อที่เราจะได้คุ้นเคยกันมากขึ้น แต่เรากับพี่สาวเราสนิทกันก่อนหน้านี้ แต่พี่เล็กกับออนแล้วก็นุเค้ายังไม่สนิทกันเท่าไหร่ แต่เราสนิทกับออนแล้วเพราะว่า
ออนชอบทำเนียนมานอนบ้านเรา อิอิ การไปเที่ยวครั้งนี้มันทำให้เราห้าคนสนิทกันอย่างไม่น่าเชื่อ ความลำบากบนภูกระดึง ความสนุกสนานลืมกันไม่ลงจิงๆ การไปครั้งนี้ทำให้เราได้รู้ว่าพี่เล็กเป็นเหมือนแม่ เป็นพี่สาวเรามากๆ พี่เล็กดูแลเปิ้ลกับออนเหมือนกับว่าเป็นแม่เลยอะ พี่เล็กอยากมีลูกแบบเปิ้ลกับออนเหรอ น่ารักนะ
ทำให้เราได้ได้กลิ่ตดของนุที่สุดแสนทรมาน ทำให้เราได้ฟังนิทานพระจันทร์กับพระอาทิตย์ของออน ทำให้เรารู้ว่าไปเที่ยวเขาระวังจรเข้ หุหุหุ
แต่ว่ามันทำให้เรารักกันมากๆเลยอะ จริงไหมอะ อยากจะบอกว่าคิดถึงพี่สาวเรามากๆเลยอะ แล้วก็คิดถึงวันที่เราไปเที่ยวภูกระดึงกันอีกครั้ง
" เมื่อมีแต่ฉันและเธอตลอดมาก็จะมีฉันและเธฮตลอดไป จะอีกนานแสนนานอีกไกลแสนไกลเราจะผูกใจไว้ด้วยกัน"
ก่อนขึ้นยอดภู "ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง"
เพราะอากาศมันหนาว
มาดูพระอาทิตย์ขึ้นกันตั้งแต่ไก่โห้
เตรียมตัวกลับบ้านกันละ
No comments:
Post a Comment