Saturday, December 22, 2007

ความทรงจำ

โพสรูปนี้ก็เพราะว่าเราเองที่ชอบเปิดขึ้นมาดูเวลาเปิด Note Book มันเป็นรูปเดียวที่เหลืออยู่ (ตูจะลบทิ้งไปทำไมวะ) ขนาดว่าเหลืออยู่รูปเดียวนะยังมองไปร้องไห้ไปเลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องเอารูปนี้ขึ้นมาดูเสมอ ทั้งๆที่เราเองก็ไม่ได้ตายจากกกันไปซ่ะหน่อย แต่ว่าเราแค่อยู่ใกล้กันไม่ได้อีกต่อไป นี้ไอ้คนในรูปอะ แกรู้ไหมว่าฉันอะร้องไห้ทุกครั้งที่มองรูปแก ร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลง “ รบกวนมารักกัน” และก้อ “ขอดาว” ได้ฟังทุกครั้งก็ต้องกระดกอะไรเข้าปากทุกทีเลยวุ๊ย นานแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีเรื่องอะไรที่ทำให้เสียใจบ้างไหม อย่าโกรธเลยนะ บ้างทีเราพูดดีกันมากเกินไปก็ทำร้ายตัวเราทั้งคู่ .... เมื่อคืนนอนนึกนะว่าเรา พอกันตอนไหน...รักกันตอนไหน...จารกกันตอนไหน... เราจำมันได้ทุกตอนเลยไม่มีลืมเลยแม้แต่ตอนเดียว....

เมื่อเราพบกัน.....

เมื่อปี 2000 ที่โต๊ะ ENG 3 มหาลัยรังสิต มีอาจารย์ผู้ช่วย หนุ่ม ก็ไม่หล่อ ไม่สูง นิ่งๆแต่กวนติงได้ใจเหมือนกัน เดินมาถามหา พิเชษฐ์ เพื่อนสนิทของเรา อ้าว...อาจารย์บอกว่าไม่อยู่ จะนั่งสวรรค์วิมานอะไรเหรอค่ะ เหอ เหอ นั่งกันอยู่สองคน ให้สอนแควคูลัสซ่ะเลย 55555 สอนไปบ่นไป จะเถียงอาจารย์ทำไมเนี้ย ไม่ต้องไปอยากรู้หรอกว่ามาจากไหน คณะบริหารไม่ได้ใช่หรอกจ๊ะ 555 ตอบไม่ได้อะเด่อาจารย์ เรานั่งคุยกันอยู่แบบนี้เกือบสองชั่วโมง เพื่อนๆก็มาชวนไปโยนโบล์ลิ่ง..... โอ้โห้ อาจารย์กำพล โดยเก่งมากๆ สอนหนูหน่อยเด่ สอนกันไปสอนกันมาก็มองตากันเฉยเลย จารย์นั้นแร่ะมองหน้าเค้าก่อนนะตัวเอง เค้าแค่หัวเราะเฉยๆ อาจารย์ก็มามองหน้าหนู ..........
หลังจากนั้นทุกวันเราก็ได้เห็นหน้าอาจารย์กำพลตอนเย็นทุกวันที่โต๊ะ ENG 3 เหอ เหอ อาจารย์ห้องอาจารย์ไม่มีอยู่เหรอมาอยู่ทำไมโต๊ะ ENG 3 เนี้ย มาก็ถืออะไรติดไม้ติดมือมาบ้างนะค่ะ .....ยิ้มหน้าแดงเลยนะอาจารย์..... เราเจอกันเกือบจะทุกวันในตอนเย็นบ้างวันเราไม่ด้เจอกันเพราะว่าเปิ้ลกลับบ้าน บ้างทีเราไม่เจอกันเพราะว่าอาจารย์กำพลติดงานที่บริษัท แต่เราก็ไม่มีเบอร์โทรของกันและกันเลยนะ ทำไมจารย์ไม่ขอเบอร์หนูเหรอค่ะ ไม่เข้าใจ
ใกล้สอบแล้ว เรียนไม่รู้เรื่องเลยวุ๊ย OM เนี้ย เห้ย เพื่อนเชงช่วยติวให้เพื่อนเปิ้ลหน่อยจิ เพื่อนเชงมองหน้าแล้วบอกว่า เด่วจัดการให้ตอนเย็นนะเด่วเจอกันเอาSheet มาด้วยนะโว้ย...เมื่อเวลาเย็ฯมาถึง จารย์คับเปิ้ลให้จารย์สอน OM หน่อยคับ มานจะสอบแต่สอมงไม่มีไรในหัวใครใส่ไรให้มันไม่ค่อยรับครับเนื่องจากสมองมันมีมันน้อย มากครับ เรียกว่ามันโง่ครับจารย์ ช่วยเพื่อนผมด้วยนะครับ ( ขอบใจมากเพื่อนเชง หลอกด่าตูเห็นๆ) ก่อนสอบ5 วัน อาจารย์แสนช่วยสอนทั้งวิชา OM และ ภาษาอังกฤษ เหอ เหอ สอนไปยิ้มไปไม่มีบ่นซักคำกับนักเรียนคนนี้ ช่างอดทนกับการกวนติงของเราเสียจริงเลย น่ารักสุดๆ
วันนี้วันสอบ OM เห้ย อาจารย์มาทำไรวันนี้ตอนนี้เนี้ย ไม่ทำงานเหรอไง ยิ้มหน้าแดง...ก็มาดูว่านักเรียนจะรอดไหมอะซิ...ยิ้มอีกแล้วคับผม...เฮอ ข้อสอบทำไมมันง่ายอย่างนี้เนี้ย...ก็ดูคนสอนซิจ๊ะว่าระดับไหนแล้ว ไม่มีทางให้เสียชื่อสถาบันหรอกจ๊ะ....โครตขี้โม้เลย
เย้ เย้ B + เย้ เย้ ดีใจจังเลย เหอ เหอ นึกว่าจะได้แค่ C+ ซ่ะแร้ววววว ..... ยิ้มหน้าแดงอีกแร่ะ จารย์ไปกินข้าวกัน เด่วหนูออกส่วนจารย์เอง เห้ยไปเว่ย ไปร้าน " not at all " กันเว่ย ...... หุหุหุ อาจารย์ไม่เต้นเหรอ เต้นหน่อยดิ่จารย์ เต้นไม่เป็นเหรอไง มาอาจารย์มาเต้นกับหนู .....หน้าแดงเลยโดนจับมือ555
เห้ย โอม จารย์แสนก็ว่าน่าจะเมาแร่ะว่ะ ยิ้มอยู่ได้วะ จารย์เสียคนแน่ๆพามาบ่อยๆไม่ดีซ่ะแร่ะ .....เปิ้ล...เป็นไงบ้างมีความสุขมากไหม พี่ดีใจด้วยที่ได้B+ ดีใจด้วยจริงๆนะ เทอมหน้ามีวิชาไหนให้พี่สอนอีกไหมคับ ยินดีสอนเต็มทีเลยนะ.....เห้ย แม่งเมาแล้วจิงๆ เห้ยพวกเมองช่วยตูด้วย .......
อืมมม เปิ้ลครับ อืมมมม พี่อยากได้เบอร์โทรเปิ้ลจะได้ไหมครับ....เอาไปทำไรค่ะจารย์ เทอมหน้าไม่มีไร ต้องให้ช่วยหรอกค่ะ แต่ถ้ามีจะติดต่อไปหาเองนะคะ......55555 อ่ะล้อเล่น เอาไปเลยคะ ให้แล้วต้องโทรมาหาบ่อยๆนะคะ ถ้าไม่โทรมาจะโทรไปหาเองคะ555555
เป็นเวลาเกือบสองเดือนที่เราเจอกันที่มหาลัย เราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน " ฮาโหล พี่กำลังเดินไปทำงาน วันนี้อากาศดีมากๆเลยเปิ้ล มีเรียนตั้งบ่ายโมง พี่ว่าเปิ้ลลุกจากเตียงมาอ่านหนังสือก่อนเรียนดีไหม ม่ายเอาอะพี่เมื่อคืนหนูก็อ่านแล้วนิ พี่อย่ามาบังคับเปิ้ลมากนะเว่ย ง่วงอะ เด่วเที่ยงพี่โทรมาปลุกเปิ้ลด้วยนะ....คับเที่ยงก็ได้คับพี่จะโทรมาตอนเที่ยงนะคับ.....
วันนี้พวกเรามาเที่ยวเขาใหญ่กัน เย้ เย้ เห้ยมานจะหนาวไหมวะ อยากให้มันหนาวๆวะ....อืม พี่ก็ชอบหนาวๆ มันโรแมนติกดีเนอะเปิ้ล....ไรแสน ปลาร้าจิงๆ
โอ้วสุดยอดเลยอะ เขาใหญ่นี้มันสุดยอดเลย พระอาทิตย์ไม่เห็นเหมือนที่กรุงเทพเลยวะ ....อาจารย์มาถ่ายรูปกับเปิ้ลซิอาจารย์ มุมนี้โรแมนติกสุดๆ …อ้ายบอย ปากดีจริงๆเลย…
เปิ้ลถ่ายมุมด้วยดีก่าสวยดีเห็นด้านล่างด้วย….ขอโทษนะคะแสนขอกอดแขนหน่อย….555 หน้าแดงอีกแล้ว
อุ๊ยยย หนาวจังเลยเนอะ แหม๋ๆ จิบเบียร์กันใหญ่เลยนะ แสน หน้าแดงมากแล้วพอเหอะ เด่วก็เดินตกเขาตายหรอก…..
เสียงกีต้าจากคนขี้เมา ......
(มารักกันเถอะ) ก็อยากมีใครซักคน จับจอง (มารักกันเถอะ)
แล้วฉันก็มองเธอมานาน (มารักกันเถอะ)
ก็อยากมีคนที่ดี ต่อกัน อยู่คนเดียวไปวันวัน ชักกลัวกับการไม่มีใคร
ตกลงไหม) คนเดียวลำพัง หากหลงทางจะทำไง
(ตกลงไหม) มีตัวคนเดียว ฝันอะไรก็หนักใจ (ตกลงไหม)
เวลามันเซ็ง อยากระบายจะทำไง ก็คิด แล้วเรื่องใหญ่อยู่เหมือนกัน
หากไม่ดูเป็นการรบกวน ก็จะชวนเธอมารักกัน
ถูกใจเธอมาตั้งนาน รู้ไหม หากเต็มใจจะโดนรบกว
ก็จะชวนมารวมหัวใจ ก็คิดว่าช่วย หน่อยก็แล้วกัน
.......................................อารายเนี้ย มาถามว่าตกลงไหม ก็ตกลงอะจิ อิอิ เค้าตกลงนะ.................................................
ทุกคนตอนนี้เดินเข้าเต็นกันหมดแล้ว เพราะว่าอากาศมันหนาวมากน้ำค้างก็เริ่มลงหนักขึ้นอีกแร่ะ
............เสียงอารายนั้นนะ .....สีกีต้าอีกแล้ววววววว
หากคืนนี้มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่งช่วยฟังฉันทีเพราะ
ว่าคืนนี้ฉันมีเรื่องร้อนใจ อยากอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป
และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝันแต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ
ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้าจึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
หากว่าตัวเขาใจให้ฉันจริง ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่งเป็นจริงเรื่อยไปให้
ต่อจากวันนี้เขามีแต่ฉันในหัวใจ จะอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป
และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝันแต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ
ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้าจึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
โอ้ย แสนนอนได้แล้ว เขานอนกันหมดแล้ว ไปนอนได้แล้ว.....
และแล้วเราก็เริ่มคบกันหลังจากที่เรากลับมาจากเขาใหญ่ ขอบคุณเขาใหญ่นะที่ทำให้แสนเมา
ขอบคุณเพลงของทาทา ที่ทำให้แสนร้องออกมา
ขอบคุณเพลง ดาว ของพอส ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าช่างอบอุ่นเหลือเกิน
นอนหลับฝันดีนะเปิ้ล ห่มผ้าด้วยนะ พี่เป็นห่วง ฝันดีนะเปิ้ล..........ย่ะเข้านอนได้แล้ว

.............................................................................................................

ค่อยมาต่อนะ ภาค เรารักกันได้ไงเนี้ย มันเยอะขอเวลาตัดบ้างช่วงที่หวานมากๆออกไปก่อนนะ แล้วจะมา Update นะจ๊ะ

เรารักกันได้ยังไง....

หลังจากกลับมาจากเขาใหญ่ เปิ้ลกับนายแสนก็เจอกันเกือบจะทุกวัน ตอนเย็นรีบมาสอน เปิ้ลก็รอจนกว่าแสนจะสอนเสร็จ

เพื่อนบอกว่าเห็นแล้วรำคาญจะรักอะไรกันนักหนา.....เมื่อถึงเวลาที่แสนต้องไปดูงานที่ญี่ปุ่น6เดือน เหมือนสายฟ้าฟาดลงตรงขั้วหัวใจ

เปิ้ลดีใจแทบตาย

No comments: