Wednesday, February 27, 2008

เจ็บแบบซ้ำซ้ำ

ไม่ได้ Update Blog นานมากๆเป็นเดือนเลยละ เออ ยังไม่ได้เอารูปที่ไปเที่ยวเกาหลีมาให้ดูเลยอะ

ตอนนี้อารมณ์ไม่ค่อยมีเวลาอยากทำเท่าไหร่เมื่อวานโดนเฉียวเอาอะ มีคนถามว่าเจ็บไหม

แต่ขอบอกได้คำเดียวว่าเท่าที่เป็นอยู่มันเจ็บมากกว่านี้เยอะ แค่นี้ไม่สะกิดใจเราเลย

ทุกอย่างตอนนี้ไม่ว่าจะทำไรเราดูไม่มีความสุขกับมันเลย เป็นช่วงเวลาที่สับสน

ตอนนี้เพื่อนรักของเราคนหนึ่งก็อยู่ในช่วงที่กำลังสัลบสนเหมือนกัน

ก้อย คิดให้เยอะๆนะ มันเป็นเรื่องของอนาคตนะ คิดให้เยอะๆ คิดให้ยาวๆ

รู้และเข้าใจว่าสับสนแต่ค่อยๆคิดนะก้อยนะทุกอย่างจะจบลงด้วยเพระว่า

ก้อยมีคนที่รักรออยู่นะ ทุกคนรอก้อยอยู่นะเราเป็นห่วงก้อยนะเป็นห่วงมากด้วย

เฮอเรื่องตัวเองก็จะไม่รอดอยู่แล้ว สับสนเหมือนกันวะก้อยเอ่ย

ตอนนี้ให้เวลาช่วยทำให้ทุกอย่างพิสูจน์เรื่องราวต่างๆของเราแล้วกันนะ

เราไม่วิ่งตามละ แต่จะรอให้เข้ามาหาเราบ้างละ

ก้อยกลับบ้านะเพื่อนนะ

Tuesday, January 22, 2008

เพื่อน

วันนี้ตื่นเช้ามาก็เหงาสุดๆ เหมือนว่าได้ออกจากบ้านทุกวัน แต่ว่าวันนี้ไม่มีเรื่องที่ต้องให้ออกไปไหน

มีเพื่อนคนนึงถามว่า ไม่ได้ทำ BLOG แล้วเหรอ

โทดทีนะ สองสามวันมานี้ ไม่รู้เป็นอะไร ชีวิตดูเศร้าๆ เราเหงาๆ ต้องหาเรื่องออกไปข้างนอกทุกวัน

วันนี้ไม่มีธูระเลยอะ อยากหาเรื่องออกจากบ้านอะ

นัดออนกับพจน์ไว้ก็เย็นเลยอะ แงแง เมื่อไหร่จะเย็นอะ เหงาจิงวุ๊ย

ได้ฟังเพลงนี้แล้วมันเศร้าดี ไม่ได้มีความหมายพิเศษอะไรกับใคร อย่าฟังแล้วเอาไปคิดมากเน้อ....

แค่ฟังเพลงแล้วมันเศร้าดี เท่านั้นเอง

ให้เพลงแทนความรู้สึกตอนนี้แล้วกัน




Saturday, January 19, 2008

ทนได้ทุกที...

เพลงนี้มานเศร้าจิงแฮะ ... ทนได้ทุกที

ถ้าคิดจะทนก็ต้องไม่บ่นมันออกมา

แต่ถ้าไม่ทนก็จากไปซ่ะดีกว่าไหม

หญ้าน่ะเขามีไว้ให้สัตว์มีเขากิน สวนใหญ่ชาวนาจะเลี้ยงไว้ไถนาน่ะ อ่ะ ไม่ใช่แมววววววว

สู้ๆนะตัวเอง





Thursday, January 17, 2008

อยากเป็นคนเดิม

อยากบอกใครคนหนึ่งนะว่า เราเองอยากกลับไปเป็นคนเดิม ไมได้อยากเป็นแบบนี้เหมือนกัน

แต่ว่าจะให้เราทำไง ช่วยบอกวิธีให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมหน่อยซิ


ไมได้อยากให้ใครเจ็บ เพระว่าเราก็เจ็บ เจ็บจนเกือบจะทนไม่ได้อยู่แล้ว

ถ้าเป็นไปได้เราเองก็อยากให้เราตัวเรากลับไปอยู่คนเดียวแบบเดิม

แต่ว่ามันต้องเริ่มยังไงละช่วยบอกเราหน่อย










รักฉันเพระอะไร


เห้ยวันนี้ตื่นเต้นเป็นบ้าเลย

อยู่ๆก็มาถามว่าใส่ร้องเท้าเบอร์อะไร

เห้ยไม่คิดว่าจะไปซื้อร้องเท้าให้อะ (ก็มันแพงอะ)

เหอ เหอ ถ้าอยู่ๆซื้อแล้วมายื่นให้คงหัวใจวายตายแน่ๆ

ดีนะที่พาไปซื้อที่ร้านเลย

แค่นี้ก็ตกใจมากแล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่าจะใจดี

เห้ย วันนี้โครต งง เลยอะ

อารมณ์ไหนอะ

แต่ขอบคุณมากเลยนะคะ ไม่รู้จะพูดว่าอะไรดีอะ มันพูดไม่ออกจิงๆ






Tuesday, January 15, 2008

ขอโทษที่กวนใจเธอ





ขอใช้เพลงๆ นี้แทนความรู้สึกทั้งหมดที่ฉันมี....
"ขอโทษที่กวนใจเธอ"









Monday, January 14, 2008

เกิดมาเพื่อรักกัน...(ภาคต่อ)

ตามคำเรียกร้อง ภาคต่อชของเพื่อนสองคน.....

ถึงไหนแล้วหว่า...อ่อ เพื่อนหญิงโทรมาบอกว่าไม่ได้เจอกันเลย ไม่ได้คุยกันด้วย เราคิดถึงเขานะเปิ้ล
แต่เราไม่รู้ว่าเขาจะคิดถึงเราบ้างไหมเปิ้ล....ทำไมเราสองคนถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้ละเปิ้ล

อืมมม เราถามเพื่อนหญิงของเราว่า เห้ย แกมีคนอื่นหรือเปล่า.....
คำตอบ...เปิ้ล เรามีคนที่พาเราไปเที่ยว พาเราไปดูหนัง พาเราไปในที่ที่เราอยากไป ทำให้เราไม่เหงา
แต่เปิ้ลรู้ไหม ว่าไม่มีใครที่จะมาแทนที่เขาได้เลย.......

เฮอ!! คำตอบแค่นี้ฉันก็รู้ว่าแกยังรักมันอยู่ แล้วทำไมไม่คุยกันหว่า เพราะอะไรอะ ที่ทำให้แกเป็นแบบนี้อะ

เพื่อนหญิงเราบอกว่า ครั้งหนึ่งเพื่อนชายคนนี้ได้ทำให้เพื่อนหญิงของเรารู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่ผู้ชายคนนี้จะต้องได้รับรู้ถึงความรู้ของการเปลี่ยนแปลง

อืมมม ....ช่วงนั้นเพื่อนชายเราเปลี่ยนไปจิงๆแร่ะ

เราถามว่าแล้วตอนนี้มันก็ได้รู้รสของการเปลี่ยนแปลงมากพอแล้วนะ ทำไม แกยังไม่กลับมาเป็ฯเหมือนเดิมละ

คำตอบ...ก็เพราะว่า เหมือนว่าต่างคนต่างเปลี่ยนไป พอมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมันยากส์ที่จะทำตัว เรารู้สึกว่าเรารักเขาน่ะเปิ้ล

แต่พอเราได้คุยกันเหมือนว่าเราเป็ฯคนแปลกหน้ากันน่ะเปิ้ล.....

อืมมมมม.......เข้าใจละ ก็พยายามคุยกันดีกว่านะเพื่อน เพราะว่าแกสองคนไม่ยอมคุยกันเลย ทำไมไม่คุยกันเลยอะ

เรื่องเกิดจากความไม่เข้าใจกันมากกว่านะเว่ย

เพื่อนหญิงของเราบอกว่า ๆม่รูว่ามันสายเกินไปหรือเปล่าน่ะซิ่เปิ้ล

ไม่สายหรอกถ้าแกสองคนจะเริ่มใหม่ .......

ถึงตอนนี้......ตั้งแต่วันที่เราเขียนBLOG จนถึงวันนี้ สองคนก็ยังไม่ได้เจอกันและไม่ได้คุยกัน
ทั้งๆที่พวกเรา ห้าคนบอกให้มันคุยกัน ไอ้เพื่อนชายของเรากลับไม่ยอมที่จะพูดกับเพื่อนหญิง
และดูเหมือนว่า เพื่อนชายของเรา มีอาการเย็นชา กับเพื่อนหญิงของเราคนนี้.....
วันนี้โทรไปหาเพื่อนชาย ถามเรื่องเพื่อนหญิงว่าได้คุยกันบ้างไหม
คำตอบ....ไม่ได้คุย
เปิ้ล...แต่เรายังรักเขานะ เราไม่ได้หวังว่าจะกลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เราจะยังเป็นห่วงและดูแลเขาแบบนี้ต่อไปวะ
อืมมมม....ฉันไม่รู้ว่าแกสองคนคิดไรกันอยู่นะ แต่ถ้ามันจะจบหรือไม่จบแกก็พูดกันให้เข้าใจเถอะว่ะ
ทำแบบนี้มันเหมือนเสียเวลานะ แกเองก็จะได้เจอใคร มันเองจะได้ปล่อยตัวเอง แล้วเราก็เป็นเพื่อนกันต่อไปนะ
อืมมมม.....เราจะโทรหาเขาวันนี้นะเปิ้ล ขอบใจนะเว่ย ม่ายต้องเป็นห่วงนะ ขอบใจ
พูดง่ายๆ เหมือนมันว่าเราเจือกอะ อิอิ

บทสรุปน่ะ เราก็ไม่รูว่าสองคนนี้จะเขียนบทจบยังไงเหมือนกัน เพราะว่ามันก็ยังไม่ได้คุยกัน
แต่ถ้ามันจะจบกันไปก็ไม่มีใครโกดแกสองคนหรอกนะเว่ย
แต่ถ้าแกสองคนจะลงเอยกันพวกตูก็ดีใจกับแกสองคนด้วย
พวกตูอยากให้แกสองคนมีความสุขจิงๆนะเว่ย

จบแล้วผู้อ่าน คิดว่าไงละ


ขอดาว...Dear Ornz

ออนเพื่อนรัก....

กว่าจะได้เล่นเอาเหนื่อยเลยอะ.....

" ดาวเธอเองก็อยู่บนฟ้า "

" ฉันนั้นเจอแต่คนใจร้าย และสุดท้ายก็ต้องเจ็บช้ำทุกที"

นั้นนะดิ่ทำไมเราเจอแต่คนใจร้ายวะช่วงนี้อะ

ทำไมวะออน ทำไมช่วงนี้รู้สึกว่ามีคนปิดบังอะไรเราอยู่

เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันแล้วเหรอวะ .....ไม่เข้าใจ





Saturday, January 12, 2008

คิดถึงทุกเวลา

คิดถึงทุกวลา





เมื่อคืนนอนดึก เพราะว่าทำบล๊อคอยู่....แต่วันนี้ก็ตื่นมาตอน 7โมงครึ่ง เพราะว่าต้องกลับไปหาคนที่เรารักและรักเราที่อยุธยา คนที่นั้นกำลังรอเราอยู่
อ่า..โอมเพื่อนรักปายส่งเพื่อนหน่อยนะ ไม่มีรถอ่ะ....โทรหามาน....เห้ย โอม เอา C180 ไปส่งเพื่อนหน่อยดิ่...เวนอ้ายเปิ้ล....ให้เด็กเมองไปส่งซิ่ ยังไม่ได้นอนเลยเนี้ย กวนใจเจรงๆ เลย เดือดร้อนเพื่อนอีกแล้วววววว ที่ไปเที่ยว ไม่ชวนตูซักคำ ทียังงี้จะให้ไปส่งงง......มายปายเว่ยยยย
เศร้าวะ....เพื่อนไม่รัก ........เออ !!! ไปส่งก็ได้....เล่นมุขเพื่อนไม่รักตลอดเลยเมองอะ แม่งงงง ....มีแฟนซักทีเหอะเดือดร้อนเพื่อนฉิบเป่งเลย......
...........เย้ เย้ เพื่อนโอมใจดีจังเย้ยยยยย................
ถึงบ้านอยุธยาแร่ะ หุหุหุ ไอ้โอมนอนตายอยู่บ้านเรา ทักทายทุกคนแล้วทำไรดีหว่า.....อ่านหนังสือ ...หว่าแย่จังไม่ได้ถือมาด้วย......
เป็นเวลา 11.01 กลางวัน .....โทรศัพท์ดัง
เสียงโทรศัพท์ " ทุกเรื่องราวที่เกิดกับสองเราทุกนาทีไม่ว่าจะดีร้ายจะไม่ลืมหายไปตามกาลและเวลาฉันจะเก็บความทรงจำไว้ในลมหายใจที่มีอยู่จะดูแลให้ดี"
เห้ยยยย มานโทรมาตอนนี้เหรอวะ มานเป็นไรป่าวอะ มานแปลกที่มานโทรมาตอนนี้ รีบรับโทรศัพท์ดิ่เปิ้ล ....มั่วแต่งง อยู่นั้นแร่ะ
หัลโหลหวัดดีคะ....ได้ยินไหมคะ
หัลโหล หัลโหล เปิ้ล ได้ยินเปล่า
หัลโหลหวัดดีคะ ได้ยินไหมคะ หวัดดีคะ
หัลโหลเปิ้ลหรือเปล่าน่ะ (มานไม่เคยพูดครับเลย ให้ตายเหอะ)
ใช่คะเปิ้ลพูดคะ
เออ...พูดซ่ะเพราะเลย
เออ...ต๊องเปล่าวะไอ้นี้นิ (อยากบ้าตายกับมัน)
นี้อยู่ไหนเนี้ย กลับอยุธยายัง กลับไปตอนไหนวะ
กลับถึงแล้ว กลับเมื่อเช้าให้โอมมาส่งอะ.....
กินข้าวกินยาหรือยัง
กินแล้วค่ะ
อาบน้ำเปล่าเมื่อคืนอะ (มานถามทุกวันเรื่องอาบน้ำจะถามทำไมวะ)
อาบแล้วเว้ยยย แกละอาบหรือยังมาถามฉันนะ
อาบแล้วก็โทรนี้แร่ะ
เออแล้วคุยเรื่องไรกันอีกหว่า....จำไม่ได้
เออ....ง้านแค่นี้นะ
เออ Bye Bye
..............................................................
วันนี้นึกไงโทรหาเราหว่า....ร้อยวันพันปี เราจะไปไหน ถึงไหน มานไม่เคยถาม
วันนี้มานมาแปลกวะ มานเป็นอะไรของมันหว่า วันนี้ถึงโทรมาถามว่าถึงหรือยัง ..แปลก!!!!!
AAAA.....หรืว่ามานจะคิดถึงเราหว่า
มานก็เคยบอกเหมือนกัน ว่าเวลาไหนแล้วผ่านที่ไปด้วยกัน มานจะคิดถึงเรา
เวลานั่งรถอยู่ อยู่อยู่ก็คิดถึงเปิ้ล AAAA มานอารมณ์ไหนของมานวะ
AAA หรือว่ามานจะคิดถึงเราจิงๆหว่า......
เมื่อวานยังกวนติงกันอยู่เลย....วันนี้ทำไมมานมาแปลกหว่า
มานกินยาผิดซองหรือเปล่าวะเนี้ย....เป็นห่วงมานเจรงๆเลยอะ
มายรู้ว่าเพลงนี้จะเหมาะกับอารมณ์มันตอนนี้หรือเปล่า แต่น่าจะใช่นะ ก็บอกเองนี้หว่า "เป็นอะไรไม่รู้เมื่อไหร่ก็มีแต่เธอ เห็นเธออยู่แบบนี้"
วันนี้ป่วยยน่ะ เป็นไข้ แต่ทำไมยิ้มได้นะ อิอิอิ
เออ แปลเพลงที่เราร้องด้วยกันคืนนั้นได้แล้วนะ....แต่จำไม่ได้แล้วอะว่าเธอชอบท่อนไหนอะ
เอาไว้ให้เพื่อนรักคนหนึ่งของเราหาCODE ให้ก่อนนะ เราจะเอามาลง .......ให้เธอนะ
ชอบ ชอบ....อารมณ์ไหนอีกนั้นแร่ะ มาร้องเพลงให้เราฟัง อิอิ เราชอบจังเลยอะ

................. นั่งยิ้มอยู่ มีความสุขจังเย้ยยย................





ยิ้ม



น้ำค้างตอนเช้า

เช้านี้มันแสนเหงา........







อยากรู้เหมือนกันว่าฉันมันเหงาอะไรมากมาย..........



หมอกหรือควัน

"หมอกหรือควัน"
จะเป็นหมอก..หรือว่าควัน บางครั้งมันก็ยากเหลือเกินที่จะแยกแยะได้ด้วยตาเปล่า
ระหว่าง...
ปุยหมอกที่ดูสดชื่นเย็นสบายบางเบาและนุ่มนวลน่าสัมผัส
กับ...
ควันไฟที่อาจทำให้เราต้องระคายเคืองถึงกับต้องเสียน้ำตาหรือสำลักได้ถ้าสูดเข้าไปในลมหายใจแรงๆ
แล้วเธอเป็นแบบไหนกันนะ?



ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ
ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ
ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ
ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ

ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ
ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ

ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ
ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ ม่ายเข้าใจ


บอกหน่อเหอะว่า....ที่แท้จริงแล้วเราเป็นแบบไหนกันแน่

ไม่เข้าใจ ที่ทำอยู่เนี้ยมันคืออะไร ตกลงว่าจะเป็นไง

เห้ยยย !!!! วันนี้ งง มากๆ เลยอะ

เศร้า